lunapark

Hayatı simgeler dikkatli bakıldığında.bir Yaz gününün şenlikli parıltısıyla, göz kamaştıran cümbüşüyle, sevinç ve korku çığlıklarının pop şarkılarına karışarak yankılandığı bir diyar.

Soğuk bir kış günü lunapark'a gittiğinizde ışıklar yoktur. Renk yoktur. Hipnotize eden melodiler yoktur. Donuk donuk bakar o gondolun tepesindeki minyatür. Palyaçonun gülümseyişi kan dondurur. Tozlu tozludur çarpışan arabalar. Gerçek tarafıdır hayatın. Gerçek yüzüdür. içini kıpır kıpır eden arzuyu gıdıklayan hiçbir eğlence unsuru yoktur. Zihninizin tozlu odacıklarında dolaşır gibi dolaşırsınız. Biteceğinden de korkmazsınız.

Bir yanım lunapark'a gidip çocuksu saflığıyla eğlenmek,çığlık atmak,uçuşan saçlarımın arasından şöyle böyle görebildiğim o güzel yüzlü kişinin bana gülümseyişini zihnimde dondurmak istiyor. Bir yanımsa artık kullanımda olmayan lunaparktan geride kalan ne varsa,soğuk bir bulutlu günde ziyaret etmek istiyor.