aşık olmak

bugün yaşadığım olaydan sonra sol frame'de görünce birkaç cümle de ben yazayım.

aşık olmak, dünyada yaşanacak en güzel duygudur. insanın en önemli ihtiyaçlarını unutturur. yemek yemeyi, uyumayı hatta bazen konuşmayı bile unutturur.

6 yıl aradan sonra tekrar bir araya geldiğin bir kadına tekrar aşık olabilirsin. sanki yeni tanıyormuşsun gibi her hareketini, her sözünü dikkatle takip edersin. insana genel olarak bir dejavu hissi verir ama aşk o kadar tazedir ki eskiye dair her şey uçar, yenilerin heyecanı yaşanır.

gece gündüz düşüncen olur. onun yanında ağlamaktan çekinmezsin. hatta eskileri düşünüp birlikte ağlarsın. plan yaparken "ulan acaba onun da hoşuna gider mi" diye sorarsın kendi kendine ama bilirsin ki onun için hiç fark etmez, planı yapan sen ol yeter.

bir dünya işin arasında tam boğulmuşken, sesini duyayım da kendime geleyim diye telefona yönelirsin. nasıl bu kadar etkili oluyor bilmiyorum ama o sesi duyduğunda iş stresi falan kalmıyor.

aşık olmak güzel şey. sonunda biteceğini bilseniz de güzel şey. ben, biteceğini ve üzüleceğimi bile bile bir ilişkiye başladım. 8 aylık sürede üzüldüğüm anlar, mutlu olduğum anlardan fazla olsa da ilişki bittiğinde aklıma sadece mutlu olduğum anlar geliyor. kötü şeyleri hatırlayamıyorsun. artık hayatında olmayacak çünkü. artık hayatında o kadar olmayacak ki sen sürekli kendini yiyeceksin, bir yerlerden tekrar beliriversin diye. belirmeyecek.

aşık olmaktan daha güzel ve daha acı bir şey yok. tadı kötü bir yiyeceği yemek gibi. o yiyeceğin tam ortasında tatlı bir şey var. ona ulaşana kadar bütün acıyı çekiyorsun. ulaştıktan sonra da bitiyor. asıl acıyı ise sindirirken çekiyorsun.

keşke bitmeseydi be diyorsun, değişmiyor.

buraya bir tane de cenk taner şarkısı koyayım. senin için.

http://www.youtube.com/watch?v=12gcq8zWdd8