sözlük yazarlarının itirafları

uzun bir süredir gökselin depresyondayım şarkısı kıvamında bir ruh hali içindeyim. Uğrunda fazlaca çabaladığım her şeyin ben de gerginlik yarattığını, sağlığımı elimden aldığını fark ettim.
Bu süreçte tek başıma fazlaca zaman geçirdim: yolculuk yaptım, sinemaya tek başıma gittim, ağladım... Hiçbir şeyin sağlıktan daha değerli olmadığını biliyorum. Fakat güvenmek duygusu insanın tüm ruhundan tamamen silindiğinde yaşaması için pek fazla bir sebebi kalmıyor. Tanrı var evet, fakat bazen düşünüyorum da gerçekten bu yük taşıyabileceğim bir yük müydü? Muhakkak öyleydi fakat ben artık yoruldum ve taşıma hırsıyla dolmak beni bitirdi.
Pes etsem, isteklerime "gidin kimin olmak isterseniz olun" desem rahatlayacak gibiyim.