ben bu yazıyı sana yazdım

sevenler ayrılmaz derler ya yalan orada başlıyor...

hiçbir konuşma yokken, sadece gözlerinin taa içine bakarken çalan şarkının ikimizi de ağlatması belki, belki de iki kadeh şaraptan sonra ağzından kaçırdığın sözlerden anlıyorum, bu üzüntüyle sadece ben başetmiyorum. biliyorum!
üzülmeyeyim diye gözlerin yaşlı gülümsemeye çalışırken vuruyorsun beni birkez daha. uzun zaman görmediğimde farkediyorum herkesi sana benzetme yeteneğimin olduğunu ama hiçbiri sen olamıyor sonunda. her kelime, her eşyada seni buluyorum, özlüyorum.
unutmak istemiyorum ki! hep derler ya başka insanlar geldiğinde unutursun diye. belki haklılar bilmiyorum, bildiğim tek şey senden vazgeçmek istemiyorum.
"dün akşam şarkı duydum bir tanem, çok güzel tam bizi, benim sana olan aşkımı anlatıyor" dediğimde, daha şarkının ismini söylemeden mırıldanmaya başlaman bitiriyor beni bir kez daha. aynı şeyleri hisseden, ayı şarkıda oturup hıçkırarak ağlamamız ve kavuşamamız belki de bizi değerli kılan. ne demiş üstad iki kişi birbirini sever kavuşamaz, işte o zaman aşk olur. aşk olsun birtanem, kavuşmamızla bitecekse bu sevgi aşk olsun!..

senin için senden geçerim diyor ya şarkıda yalan burada bitiyor.

aşkım!

şubat 2008