hayata dair iç burkan detaylar

Gecenlerde dag 2 filmine gittim. Gundem malum uzgunuz, icimiz aciyor ben de filme kaptirmisim kendimi izliyorum. ozel hayatimin gundemi de kotu bu arada, hepsi birlesince bi de 2016 gibi kotu bir yil olunca iste nasil bir ruh haliyle izleyebiliyorsam oyle izliyorum. Muslum babayi da veriyolar alttan alttan icim resmen yaniyor hani yangin yeri sinema. "Cunku sen colume yagmur oldun... sen kisima yorgan oldun" diyo muslum baba bence bazilari gibi buzdan bile olsam yanardim.

Sonra birden filmde komutan "iki sey onemli. Biri vatan digeri yanindaki adam. " dedi. Ya da bunun gibi bi sey. Filmden ciktim, saatler gecti vatan zaten canimiz onun hakkinda kafa yorulacak bi sey yoktu. Ama yanindaki adam kismina takildim.

Soyle gittim bi gecmise, ortaokulda alakam olmadigi halde arkadasimi tek birakmamak icin sucu ustlendigim, lisede benden kopya ceken arkadasimla kagitlarimizi Karsilastirip yuzumuze sallayan hocaya karsi sessizligim, "beni hic birakmazsin di mi" sorusuna "birakmam" dedim diye birakmak istedigim anlarda kendimi parcalayip da yine sozumden donmeyisim, hayatimda kimseyi yari yolda birakmayisim gozumun onunden bir bir gecti ama bu olaylarin sonuna baktigimda bi sekilde mutlaka yari yolda kalmisligimi gordum.

E belki de sorun bende, hep "yanindaki adam" onun icin onem sirasinda olmayan insanlarin gozunun icine bi farkli bakmisim. Kacirdigim seyler olmus iste bunu anladim icim bi buruldu sozlukcum acikcasi. Yari yolda birakilmak hayata dair ic burkan bi detay. Detaydan buyuk ama detay olsun baslik bulamadim.