bugün

bin hüzünlü haz

kitabı ilk okuduğumda içimden:

"bu kitaptan tek bir cümle bile çıkarılamaz, sistem çöker." gibi şeyler geçirmiştim.

hasan ali toptaş ile ilgili bir belgesel izledim ardından ve hasan ali toptaş orada;

"birinci cümleyi yazdıktan sonra ikinci cümleyi yazarken bir ve ikiyi harmanladığını, üçü yazarken bir iki ve üçü harmanladığını ve yola öyle devam ettiğini" belirtiyordu,
mutlu olmuştum.

çok hoş bir kitap gerçekten.