15 temmuz destanı

aslında düşününce rtenin bu şehitlere "benim şehidim"deyip doğuda güneydoğuda ölenler için "askerlik yan gelip yatma yeri değildir" demesinin altında enteresan bir detay yatıyor.

akp bir dava partisi değildir, bir menfaat partisidir ve bu menfaat bitince parti de bitmeye mahkumdur. mhp bir dava partisidir. chp bir dava partisidir. bu iki parti de siyaset sahnesinde -hatta chp siyasetin başlangıcından beri mevcut- yıllardır aktif rol alıyorlar. ideolojik temelleri olan, bedel ödemiş partiler. akp gibi içi boş balon değiller. kendilerine göre şehitleri var, savundukları ideoloji için canını vermiş kahramanları var. ben ülkücüyüm ama objektif baktığım zaman görünen bu.

sanırım akpnin bu şehitleri sahiplenmesinin altında da tabanı yavaş yavaş çatırdamaya başlayan, karşılıklı menfaatler azaldığı için sallantıya giren bir partiyi dava partisi yapma çalışması var. darbe tiyatroydu demiyorum ama ortaya çıkan sonuçtan en büyük nemayı yine akp elde etti. bunu her alanda ve 15 yıllık iktidarı boyunca hiç olmadığı kadar büyük bir disiplin ve özveriyle yapıyor.

ülkenin 70'de biri fetö mensubu ilan edildi. sokakta gezen her 70 kişiden biri terörist haline getirildi. ve ısrarla ölen 250 civarı vatandaşı da sanki bir dava uğruna ölmüş, akp ideolojisini savunurken şehit olmuş gibi gösteriyorlar. partiyi bir ideoloji partisi haline getirmeye çalışıyorlar. sürekliliğinin yavaş yavaş azaldığının onlar da farkında. yeni bir rota çizmeye çalışıyorlar.

kim ne derse desin gayet başarılı bir politika. istediklerini elde ediyorlar.