yalnızım ulan

Yalnızlığımı iliklerime kadar hissetiğimde, necip fazıl'ın bir sözü gelir aklıma .Derki necip fazıl :"insanları tanıdıkça ,seveceksin yalnızığını." bu sözün içinde bir söz vardı.Bu söz tesellimdi .insanları tanıdıkça yalnızlığımı seviyorum ben,aslında yalnızlık güzel birşeymiş kendini tanıyormuşsun iç mahkemeni dinleyebiliyormuşsun daha az kırıp daha az kırılıyormuşsun .insanların ashab-ı kehf gibi sığındığı magaraları olmaları hayatında,bir ütopya gibi gerçek hayattan bunaldığında mutlu olduğun ,düşünceleririnin hür oldugu bir dünyan olmalı bu dünya da tek olmalısın ne kadar insan olursa o sığınağında o kadar çok kirlenir.Bence yalnızlık insana verilen büyük bir lütuf kendini tanıman için iyi bir fırsat yaşasın hür ve asil yalnızlığım!