mükemmeliyetçi

zaten her şekilde zor olan hayatı, hem kendileri hem de çevresindeki insanlar için kırk kat daha zor hale getirmeyi başaran insanlardır.
kimsenin önemsemediği, önemsemeyeceği, önemsenecek hiçbir yanı olmayan, hatta önemsenmesi komik kaçacak bir ayrıntıyı bile yakından incelemeden geçmezler, geçemezler çünkü. eğer oldu da geçmek zorunda kaldırlar, bu demektir ki, sabaha kadar o ufacık, önemsiz bir noktayı düşünüp, "neden öyle oldu?" diye yiyip bitireceklerdir kendilerini.
çevrelerindeki insanlar onlarla ne alışverişe çıkmak ne de başka herhangi bir işi beraber yapmak isterler. çünkü yok yere yormaktadırlar kendilerini de, çevrelerindeki o insanları da. kolay beğenmezler, çabuk karar veremezler, ince eleyip sık dokurlar. bu da çoğu kez "en iyisi" anlamına gelmez. çünkü üzerinde saatlerce, günlerce düşünülen, uğraşılan bir şeyin cılkı çıkar.