mizantropi

henüz bir teşhis almış olmasamda içinde bulunduğumu düşündüğüm durum hali. insana ve insanın ürettiği her şeye; kültür, din, toplum, sosyal düzen vs bir nefret büyüyor sanki içimde. çok klasik olacak ama hani vardır ya çevremizde hayvanları sevip insanları sevmeyen kişiler sanki onların daha da uçlaşmış hali gibiyim. bu gezegende yaşayan ve yaşamını bu doğaya borçlu bir tür olarak dünyaya, doğaya, birbirimize yaptığımız onca pislikten ve gözü doymazlığımızdan tiksiniyorum. acımasızlığımızın, çıkarlarımız uğruna yapmayacaklarımızın haddi hesabı yok. insanlığın geleceğine dair günden güne daha karanlık bir tablo görüyorum düşündüğümde, bilmiyorum nereye kadar nasıl böyle gidecek ama yabancılaşıyorum sanki.