din ve dünya işlerinin ayrılması

laikliğin götünden anlaşılmış seklidir. Avrupanın protestanlıktan sonra kabul ettiği akılcılığın özentisidir.

Bireyler eğer hayatlarından dini tasfiye etmek istiyorsa onlara bu ortam sunulmalıdır. Veya "toplumun çogunluğu hristiyanken müslümanalarında özgürce ibadet ve inanç hürriyetinin sağlanması gerekir" demektir.

Yoksa bir müslüman hayatının tamamını dine göre şekillendirir. Bu hayatın her alanina nüfuz eder. Ve esas laiklik dine göre hayatını şekillendirmek isteyenlere bu özgürlüğün saglanmasıdır.