sonsuz

sonsuza dek oyle kalabilmek isterdim...
hani basin omzumda, elim gunes vurmus, isinmis yuzunde, nefesin nazik dokunuslarimla ceneni oksayan parmak uclarimda, basim basinda, sari saclarin yanagimda... kulagina fisildadigim 'seni seviyorum'u bastiran, duymamani saglayan o motor sesi ve sevdigin ıstanbul... sagimizda, solumuzda, ustumuzde, altimizda...
sonsuza dek oyle kalabilmek isterdim...
vapur bir uskudar'a gitsin, bir besiktas'a...
gitsin dursun o kendi keyfince. bozmasin bizim keyfimizi...
mevsimler degissin, yillar, asirlar gecsin, insanlar degissin, biz degismeyelim... orada oylece kalabilelim...
sadece sen ve ben, ikimiz...
sonsuza ulasalim...