müneccim

rüzgâr dediğin yaprak Kovalar.
kapı eşiğinde ıslık çalıp,
beğenmediği çamaşırı fırlatıp atar.
tufan'ın çocuğu, Mikail'in denge oyunu.
sakinliği meltemdir, kızgınlığı fırtına..
hâl, böyleyken böyle.
anlattım derdimi, sakalsız bir müneccime.
yağmur tutmuyor ruhum, dedim.
feleğin gergefinde işliyorum günahları,
yazıcı meleğim durmuyor benim.

dedi tövbe et.
dön yüzünü hakk'a.
kim yarım kalmış, ilahi mizanda?
hakk doğrudur, doğru olanı ister.
ben müneccimim.
rüzgar gelir, toz gider.
ve tüm muneccimler yalan söyler. ...