intihar ediyorum

çıkış noktası kalmadığını belirten bir yazar tarafından dile getirilmiş bir söz.
bazı yazarların söylediği gibi ilgi çekme amaçlı açılmış bir başlık mı yoksa gerçekten intihara meyilli biri tarafından açılmış bir başlık mı bilmiyorum fakat ben gerçek olma ihtimalini göz önünde bulundurarak bir şeyler yazmak istiyorum. çünkü gerçekleşme ihtimali binde bir bile olsa ve bu intihar gerçekleşse kendimi vicdani olarak sorumlu hissederim.

herhangi bir dine ya da allah' a inanıyor musun bilmiyorum fakat birçok insanın intihar etmemesinin temel nedeni dinin intiharı yasaklamış olmasıdır. yoksa emin ol birçok insan intihar etmek suretiyle hayatını sonlandırırdı. ben de bunlardan biriyim mesela. öyle dönemler oldu ki intihar ihtimali geldi birkaç sefer aklıma fakat inancım gereği bu eylemi gerçekleştiremedim hiçbir zaman ve şimdi, iyi ki de gerçekleştirememişim diyorum kendime. çünkü benim sıkıntı olarak gördüğüm şeyler aslında basit, sıradan şeylermiş ama o dönemlerde yaşımın da küçük olması sebebiyle bu sıkıntılar benim gözümde büyümüş, büyümüş ve büyümüş...

eğer benim inançla şunla bunla işim olmaz diyorsan da başka şeylere yönlendir kendini.
ne bileyim zor durumdaki insanlara yardım et mesela, çık bir parka git çocuklarla birlikte kaydıraktan kay, sokağa çık ve hiç tanımadığın insanlara bir tebessüm eşliğinde merhaba de, işaret dili öğren mesela, işitme engelli insanlarla iletişim kurmaya çalış...
bu saydığım basit şeyler insanın mutlu olması için yetiyor da artıyor bile bazen.

gündemi takip et ya da siyasetle ilgilen sonra gel sözlükte siyaset tartışalım, hatta arada anlaşamayıp birbirimize aşırıya kaçmamak kaydıyla küfürler bile edebiliriz belki.

ve tüm bu yazdıklarımdan benim pollyanna gibi bir insan olduğum çıkarımında bulunma sakın. aksine o kadar karamsar bir insanım ki şimdiye kadar nasıl olmuş da hayatta kalmış bu dersin beni tanısan ama ben bile yaşamak için geçerli sebepler buluyorken senin intihar etmene hiçbir anlam yükleyemem genç arkadaşım...