bugün

mızraksız ilmihal

mehmet efe kitabi.

romantik deneme, '80'li yillar, "islamci" genc kusagin öyküsü...'

"siz demiyor muydunuz, " insanin düsünce serüveni, ögrenme serüveni; bilinen seylerden bilinmeyene dogrudur cocuklar" diye? bilinenlerin arkasindaki irade ne diye sordum, yüregime sorular sordum hocam...
insan yüregi hangi yasalara uyar hocam? "yercekimi yasasi"na mi?
"normal sartlar altinda; ayni nedenler, ayni sonuclari dogurur yasasi"na mi?
ya insanin yasalari? yüreklere hükmedebilen yasalar mi? neyim ben? sordum yüregime ve yüregimde ; doguma da, ölüme de güclü bir karsilik verme acligi gördüm.
huzur veren, dinginlik veren bir karsilik!
yasami asan, askin bir karsilik...
bu karsiligi aradim ve sonunda herseyi yaratan'in, herseye belli bir karsilik da koydugunu anladim.
iste benim arkandaki karanlik gücler bunlar. basörtümün altindaki örümcekler bunlar hocam.."

(bkz: buradayiz)
(bkz: hic bir seye katilmiyorum hic bir seye)