birini sevmeye üşenmek

o kadar el olduğuna ve savrulduğuna işaret. hani kalp bir çeşit kasmış ya zamanla erirmiş, tükenirmiş. işte bugünlerde geldiğim son nokta üşenmelerin efendisi, sevmekmiş. lan birinden hoşlanıyorum, duygusala bağlayım diyorum yapamıyorum. içimde bir üşengeçlik, bir güvensizlik, umursamazlık beni bıçak gibi kesip atıyor. sevmeye tahammülüm kalmamış, bırakmamışlar heves meves sikip atmışlar. yolda gördüğüm kızların gözlerinin içine bakıyorum saniyede "kim çekiçek lan bu kızın tafrasını" diyip rüzgarın hırpaladığı pet şişeye plaseler vurarak eve geliyorum arkama bakmadan.