liselerde devamsızlığın 5 güne inmesi

çok devamsızlık yapan bir çocuktum, en az 30-40 arası gelmedigim gün olurdu her sene okula.

buna annemin de yapabilecegi bir sey yoktu, çünkü çok derin bir depresyondaydım ve geceleri korkudan sabaha dek aglayıp cuma gününe kadar kötü bir sey olmamıssa cuma gününün iyi geçmesi için edebildigim kadar dua ediyordum. yeni tasınmıstık bir de o zamanlar, yerde yatıyordum, oda bombos bildigin, ben kapını hemen yanında...
Ama cuma günleri hep çok kötü geçiyordu tabi. bir kopekten korkarsan inadına ustune gelir ya aynen oyle iste. kabul etmedi miydi etmiyor yaradan dualarını. eger varsa o da.

sorunsuz bir haftam yoktu. ve okula gitmedigim her gün benim için mutluluk sebebiydi.

o kadar devamsızlıga ragmen ise universiteye dek tum sınavlarımı yuksek puanlarla geçtim. Eger yasadıgım ulke buna musade etmeseydi hem ben simdi burada olmazdım, hem de o ülke parlak bir zekayı kaybetmis olurdu.

Yanlıs yoldasın türkiye.