yagmurda erkeklerin siyah semsiye tasimasi

çocukluğa dair derin acılar hatırlatır yağmurda siyah şemsiye taşıyan adamlar.

YIL 1990
evine sıcak bir kaç ekmek götürmek için bütün gün inşaatta çalışan bir kara sıva ustasıydı siyah şemsiyeli mehmet abi. yağmurdan korunmak için bir elinde sıkıca tuttuğu siyah şemsiyesi diğer elinde uğruna bütün gün ter akıttığı bir kaç ekmeği ile geçerken görürdüm her akşam üstü. evlerindeki tek şemsiyeydi bu, oğlu ve karısıyla şiddetli bir yağmur da altına sığınmaya çalışırken çocuk aklımla anlamıştım bunu. bunca yıl geçmesine rağmen hiç aklımdan gitmedi ensesine yediği tek kurşuna rağmen bir elinde ekmekleri bir elinde siyah şemsiyesi boylu boyunca sokakta uzanırken ki hali. ne zaman siyah şemsiyeli bir insan görsem hep hatırlarım bu sahneyi. çocuk aklımla evlerindeki tek şemsiye olduğunu anlamıştım ama faili meçhul cinayetin ne olduğunu anlayamamıştım.