metrodan inenleri beklemeden binmeye çalışmak

inerken bir adım dışarı atıp önlerinde dikilmem ile sonuçlanan eylem. bazende omuz atarak geçmek durumunda kalıyorum.

gözlemim; cinsiyet durak, gelir durumu falan farketmiyor, memleket hepten öküz dolu.

başka türevleri de elinde telefonla kaldırımın ortasında yürüyüp bir şeylere bakan gerizekalılar, hap kadar kaldırımda iki tane değirmantaşı gibi göte sahip kadının kolkola yürüyüp millete yol vermemesi, yaya geçidinde karşıdan karşıya diagonal geçmeye çalışan hayvan oğlu hayvanlar (gerçi hayvanlara haksızlık yaptım çünkü şehir köpekleri bile düz olarak geçiyor yaya geçitlerinden, köpek kadar kültür sahibi değiller resmen) ve daha nicesi.

resmen şehir hayatına alışamamış dağ yaratığı topluluğuyuz ülke olarak.