bugün

facebook

sosyalleşmek diyenler var facebook'a. çok gülünç. gülünç çünkü facebook'ta arkadaşlarımı bulayımda konuşayım mantığı sosyalleşmenin değil antisosyalleşmenin göstergesi.

yıllardır görmediğim ama çok sevdiğim bir arkadaşımı buldum. peki neden yıllardır görmedin, görüşmedin? onu bulmak için şimdiye kadar ne çaba gösterdin? hadi buldun, peki telefonunu alıp bir sesini duydun mu, eğer gidebiliyorsan yanına gidip yüzünü gördün mu? hayır. çünkü o kadar gerekli değil sesini duymak. yüzünü görmek o kadar da mühim değil. listemde dursun iki satır kelam ederim arada. bayan bir ilkokul arkadaşımı bulursam (ki ilkokul arkadaşlarını isim soyisim şeklinde hatırlayanların hafızasına şapka çıkarıyorum) güzelleşmiş mi diye bakarım ve eğer ki güzelleşmişse yazılırım. mantık bu. apaçık bir şekilde bu. bu yüzden ortalıkta sevgi kelebeği edasıyla dolaşıp arkadaşlarımı buldum çok mutluyum çığlıkları atmak sadece gereksiz kafa s.kmek.

bende kafa s.ktim farkındayım ama bıktım facebook lafını duymaktan.