bugün

f628

bazıların üslubumun fazla sert olduğunu söylüyor yer yer. peki, sence de kimse seni dinlemiyorsa bağırmak en doğalı değil midir?

gözlerimin önünde su damlaları görüyorum şu sıralar. farkına varıyorum; buhranlarım yaz mevsiminin bunaltıcı sıcağı, ben kavurucu sıcakta eriyen bir buz parçasıyım. günbegün damla damla azalan bi benlik karşısında aciz bi gelenek. kültür mü? defterde izi kalmayan adice silinmiş güzide paragraf. tarih? çoktan sırtımızı döndüğümüz, tanımazlıktan geldiğimiz eski bir dost. aile? azicane bir pansiyonu paylaşan birbirinden muzdarip insanlar topluluğu, tek karşılaştıkları yer yemek masası...

''ne için yaşıyorum'' sorusu ruhumun yüksek basınç bölgesi, buhranlar fırtına. ben ise oluşan fırtınada dayanaksız olduğu için savrulan bir çöp parçası.

necip fazıldan gelsin;

kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.

bunları buraya yazmak mı? peh!! sonra okunmuyorum diye şikayet, safsata...