babam ve aylak

bir charles bukowski şiiridir.

babam ve aylak

çalışmaya inanırdı babam.
işi olduğu için
gururlanırdı.
bazen işsiz kalır,
o zamanda çok
utanırdı.
o kadar utanırdı ki,
komşular öğrenmesin diye
evden sabah çıkar,
akşam dönerdi.

ben,
kapı komşumuz severdim:
arka bahçesindeki koltuğa oturup
garaj kapısına çizdiği dairelere
dart atardı.
1930 yılının los angeles'ında
goethe, hegel, kierkegaard,
nietzsche, freud,
jespers, heidegger ve
toynbee'nin inkar etmekte
zorlanacakları bir
bilgeliği vardı adamın.