ben bu yazıyı kendime yazdım

yine daraldın, yine aklına geldi di mi? gelir be oğlum. gelmesin diye de kasma. gerçekten kolay bir şey değildi bu ayrılık. duyguların çok samimiydi çünkü. bir daha birine böyle samimi yaklaşır mısın kendin bile bilmiyorsun. neyse, gelelim şu okul kulübü meselesine. gerçekten istediğin nedir?
kulübü gerçekten bırakmak mı istiyorsun? hoş, zaten şuan bırakmış gibi bir durumdasın zaten. staja gidip geleceksin, boş vaktinde de kulüple ilgilenmeyeceksin mantıklı olarak. ancak şu malum mesele sebebiyle onun ve kuyruğunun olduğu yere gitmek istemiyorsun. şurada kalmış 4 ay, biraz daha mı sabretmeli.. yoksa eyvallah deyip kulüpten istifa edip bir daha toplantıda dahi olsa görmemeye çalışmak mı?
yani, aslında bence bir şeylere tepki vermek istiyorsun. özellikle o kuyruğuyla olan yakınlığı seni fazlasıyla rahatsız ediyor. sinir bozucu yani. buna 4 ay daha katlanabilir misin? buna istifa gibi beklenmeyen bir şeyle tepki vermek istiyorsun. hem, ne için katlanacaksın ki, başarıya ulaşıp ulaşmayacağı belli olmayan bir kulüp projesinde adın geçsin diye mi?
sen seversin terazi yapmayı, yap bakalım şimdi de bir terazi.
zaten şuan bir stajın var, projenin yürütülmesi bile soru işareti. ama senin bir şeye tepki hareketi verememen ve 4 ay daha bu tiyatroyu oynaman sana daha da saçma gelecek, yük bindirecek.

sanırım buraya yazınca, yazarak düşününce daha bir kafanda oturdu. çarşamba günü toplantı başlamadan istifanı arkadaşlarından affını isteyerek verirsin. tek çekincen yol arkadaşın başkanı yarı yolda bırakacak olman. ona da zaten söylemiştin. biraz bencil olmak senin de hakkında. hadi şimdi yat uyu yarın iş var. iyi geceler.