bugün

insanin kendi ulkesinde yabanci olmasi

son günlerde bir söz herkesin ağzında dolanmakta.

yok benim cumhurbaşkanım, yok benim cumhurbaşkanım değil...

öncelikle şunu belirteyim; cumhurbaşkanı kimin olursa olsun, bu vatan, benim vatanım.

ama insan kendi vatanında yabancı hisseder mi?

hissediyormuş...

sokakta dolaştığı her iki insandan birinin kendisinden çok farklı düşünce yapısına sahip olduğunu düşününce hissediyor. bakın! inanın, basit bir hazmedip hazmetmeme meselesi değil bu...

benim cumhurbaşkanım meselesinin tartışılması, dahe nelerin benim olmadığını sorgulamama sebep oldu... düşündüm... bu ülkede daha neler benim değil diye...

bu ülkenin gazeteleri benim gazetelerim değil...

bu ülkenin televizyonları da benim televizyonlarım değil...

hatta bu futbol takımları bile benim değil...

o derece yabancı geliyor artık bana bu ülkedeki herşey...

***
ama bu güzel topraklar benim...
***

öyle bir çevrede büyüdüm ki,

ne ilkokulda, ne lisede, ne de üniversitede; hiç abdulmuttalip, abdulkadir, abdulhumbara isimli arkadaşlarım olmadı benim...

darbe şakşakçısı, ordu yanlısı insanların yanında yetişmediğim gibi; atatürk'e ve görevini "adam" gibi yerine getiren devlet büyüklerine hakaret eden insanların arasında da yetişmedim.

şimdi sizler bana, "sen sokağa çıkmamışsın hiç pis elit burjuva" yaftası yapıştırabilirsiniz. ya da ahmet necdet sezer'in halkın cumhurbaşkanı olamadıgı, memur çocuklarının cumhurbaşkanı olduğu iddiasını hatırlatmaya çalışabilirsiniz.

evet, ben bir memur çocuğuyum. anası-babası iyi üniversitelerden mezun olmuş, çok iyi para kazanacakları işler yapabilecekken, bu vatana hizmet için memurlugu tercih etmiş, kıt kanaat geçinen, ama yıllardır namusuyla, dürüstlüğüyle çalışıp eve ekmek getirmeye çalışan bir anne-babanın çocuğuyum...

yazdığım entry'lerle günlerdir eleştiriliyorum. kendimi ülkemde yabancı hissetmemek için, biraz politikadan ve ülke gündeminden uzak kalarak eglenceli ve kinayeli bir iki satır yazmak için geldiğim sözlük ortamında yemediğim hakaret kalmıyor.

haklı olabilirsiniz...

çünkü; belki bu sözlük de benim değil, sizlerin...

demokratlık böyle oluyor değil mi canlarım?