bugün

ismet ay

yazın şile'de her daim gördüğüm gerçek sanatçı... yazın önce fırına uğrar, ordan yemek için birşeyler alır , ordan da artistler kahvesine giderdi. beyaz bir sabosu ve kocaman bir çantası vardı. siyah gözlükleri ise her daim yüzüne büyük gibi dururdu. sokakta kaç kere durup sohbet etmişizidir kimbilir. her zaman aynı tevazu içinde aynı sıcak kelimelerle..

Şile'de yaya yolundan sahile inerken sağda kalan , Zeki Müren'in filmlerinin çekildiği evin önünden geçerken hep hatırlarım, ve ordan geçerken inleyen nağmeler şarkısı yankılanır kulaklarımda.