kürtleri türkler mi cahil bıraktı

yıllarca üniversitede düşündüğüm sorunsaldı. sonra karsın bir ilçesinde mecburi hizmet yaptım. halk gerçekten korkunç cahil. dedim bir insana bir laf öğretsem kardır dedim. bir hasta getiriyorlar sağlık ocağına bir hasta yirmi yakını. ben hastaya ulaşamıyorum muayene için. dışarı çıkar mısınız diyorum çıkmayız diye cevap veriyorlar. türkçeyi tam bilmiyorlar çıkar mısınızı soru olarak kabul ediyorlar diye dışarı çıkın diyorum çıkmayız diyorlar. çıkın lan dışarı diye hayatımda ilk kez birine bağırdığımda tamam doktor bey diye dışarı çıkıyorlar. neyse konumuza dönersek ben sağlık ocağının bahçesine yüzlerce bulduğum fidanı diktim. her gün bir tane azalıyor. anlayamıyorum. sonra nöbet tutmaya başladım bunlara noluyor diye sabahları hayvanları otlamaya götüren çocuk geldi fidanlardan birini yerinden söktü. gittim yakaladım sen napıyorsun dedim sopayı aldım abi dedi. saf ve temiz gibi hissettim onun sopa olmadığını gelecek nesillerin hayatı olduğuna dair konuştum durdum sonra anladın mı dedim anladım bu fidan ağaç olacak dedi. çok mutlu oldum. gittim uyudum. sonraki günlerde yine her gün fidanlar azalıyor yine nöbet tutunca baktım yine aynı çocuk fidanı söktü. bende dayanamadım niye söküyorsun lan fidanı ben sana anlatmadım mı dedim sesimi yükselterek. ertesi gün tekrar yakaladım çocuğu sopayı alırken aiesine şikeyet etme kararı aldım sonuçta çocuktur naptığını bilmiyor. ailesinin yanına gittim çocuğun yaptıklarını anlattım neredeyse beni dövüyorlardı çocuklarına bağırmışım diye. ben orada eğitim için elimden geleni yaptım ama tek tık ilerleme sağlayamadım. sonra kürtlerin eğitime karşı olduklarını düşünerek istifa ettim. en son ayrılırken üç fidan kalmıştı. ikisi yok olmuş ama bir tanesi ağaç olmayı başarmış. eğitemediysem bile dikili bir ağacım var her ay arayıp ağacı soruyorum.