uzak mesafe ilişkisi

zor değildir. çok zordur. hele üniversitede beraber yaşıyorken okul bitip babanın evine döndüğünde dalga dalga vurur yüzüne. ilk bi kaç gün pek anlamazsın hani böyle bir iki gün tatile gelmişsin de dönücekmişsin hissi vardır. ama sonra idrak etmeye başlarsın. bi akşam tam yatıcakken bi bakarsın onunla uyuduğun yastık kılıfı, çarşaf orda öylece durur ama o yoktur, yatarsın onun kokusu yoktur. buram buram özlersin ama aradaki kilometreleri aşıp sarılamazsın. haftalar geçer ancak öyle buluşursun o da zaten çabucak biter otobüs saati gelir yine vedalaşırsın gün biter, sevdiğin gider sen yine öylece kalırsın. başka zaman geçmeyen saatler o gelince koşturarak ilerler sanki.. 2 hafta sonra yine gelicem hayatım der, tamam canım zaten 2 hafta dediğin nedir ki dersin ama öyle değildir işte geçmez bitmez o günler. ama o gelir ve aydınlanır dünyan.. giderken bırakmak istemezsin ama ondan daha güçlü gözükmek zorundasın ya, işler daha da zorlaşmasın diye çaktırmazsın.
işte hep böyle bir rutinde geçer günler, haftalar, aylar.. 7 ay geçmiş ama o geçen aylar ay gibi değil yıl gibi gelir insana. evet bu ilişkiyi yürütmek çok zordur ama eğer gerçekten aşıksa insan, gerçekten seviyorsa mesafeler aşılır, aileler aşılır, terslikler aşılır, sürekli bozulmak zorunda kalan planlar aşılır sevdiceğe kavuşulur..
mutlu son için çabalıyoruz be sözlük neden olmasın ki ?