bugün

dkomnenos

sözünde duran bir yazardır. "küpe al bana" dedim. "alıyım" dedi. "tamam bu iş artık sende" dedim. "tamam bende alcam" dedi. o son kelimesi "alcam"'ı ne zaman dediğini hatırlayamıyor olsak da bugün berabercenek gidip aldık efendim, yani o aldı. hatta çıkarken "başka bir şey istiyor musun?" diye sordu. ben de buradan başka ne isteyebilirim bakışı atarak "teşekkürler" deyince de güldü. diğer tekini de kendisi kaptı. sağlı sollu takmış olduk.

bunu kaybedersem onu alırım, kaybetme sakın. gerçi ben bunu kaybetmem ama sen de onu kaybetme.*
güzel bir saat geçirdik bugün kendisiyle. planımızda olmayan bir durum baş göstermiş olsa da iyiydi. halletcez zaten biz onu.