how green was my valley

Çocukluğumun bir kısmını geçirdiğim çorum'un yemyeşil bir ilçesindeki muhteşem yazlarımla özdeşleştirdiğim, bende iz bırakmış olağanüstü, herkesin okuması gereken roman.

O vadi, benim çocukluğumla, büyüdüğüm o ilçeyle izdüşüm yaptı hayatımın ilerleyen kısımlarında. Bir süre sonra o ilçedeki yollar, ağaçlar, ormanlar kalktı, richard llewellyn'in bu olağanüstü romanındaki yollar, ağaçlar, ormanlar, evler yerini aldı. O kitaptaki kasabayı kopardım aldım oradan, kendi küçüklüğümün anılarının üstüne geçirdim, oradaki kahkahalar benim kahkahalarım oldu, oradaki acılar benim acılarım oldu. O sayede o harikulade yıllarımı unutmadım, hep taze kaldı aklımda. Kimi zaman ziyaret ettim, gittim o kasabayı gezdim, deresinden tekrar düşe kalka geçtim, ağaçlarına çıkıp kolumu kırdım.

Romanı bir kez daha okumaya cesaret edemiyorum. Ne zaman kapağına baksam boğazım düğümleniyor, kapağını açarsam, o hayali kasabam yerle bir olacakmış gibi geliyor.

En önemlisi -ve en acısı da- o hayali kasabada babam hala yaşıyor.