bugün

kedinin ölmesi

kisi icin zamanı durduran, kafasindaki kelimeleri alan, yapılacakları unutturan, cok acı veren olaydır. gözyaslari akıp durur, elden bir sey gelmez, 1 saat once balkonda kocaman gozleriyle sizi sevdiğini hissettirerek mutluluk vermiştir. 12 senedir yaptıgı gibi son kez o guzel gozleriyle bakmistir size "seni seviyorum hoscakal" der gibi. sonra salonun bir kosesinde hareketsiz gorursunuz "kızım neden ortada yattın kalksana ordan" dersiniz bu sefer boş bakıyordur... gitti. sefilce bilgisayarın başına geçip entry girersiniz, tırnaklarınızın arasındaki topraklara aldırış etmeden. "biraz daha sevseydim, birazcik daha kalsaydı benimle" gibi sözler gecer aklinizdan... gözlerinizi kapatır o guzel gozlerini hatirlarsınız, bundan sonra asla onları goremeyeceginizi bilmenizin verdigi korkunc hisle.