entry sıçmak

şu anda adını vermek istemediğim bir sozlukten uçtuktan sonra başıma gelen hadise, hede, püsür, bok..

zamanında o kadar boş şeylere entari döşemişiz ki uçupta dışarı çıkıp bir dolaştığımızda başımıza( niye sizli bizli konuşuyoruz ki) rahatça gelebilecek bir olaydır. ( şu cümleyle kendimi hakikaten çaylak gibi hissettim)

gördüğüm her toplumsal olayla, bireysel durumlarla, yolda gördüğün çöple bile ilgili bir entri hazırlayıp kafamda sonra da mide yoluyla evde çıkarıyordum bunları zamanında.

neyse artık sıçmak yerine güzelce buralara döşeyebiliyoruz derken, yazma kabiliyetimin gittiğini farkedizledim ve felan filan. kötüymüş hakikaten. sıçmak daha kolay geliyordu oysa ki..