acemi birliği

öyle bir yerdir ki insan bazen etkisinde kalır. 92 günlük acemi eğitiminden sonra evime dönmek üzere yola çıktım fazla vakit kaybetmemek için izmir'den otobüsle değil uçakla döndüm istanbul'a malum bir sürü plan var sevdiğinizi göreceksiniz, akrabalara gideceksiniz, arkadaşlarla kafa dağıtacaksınız vaktin nakit değil de nakit'in vakit olduğu zamanlar işte.

neyse indim sabiha gökçen hava limanına kimse beni almasın ben kendim geleceğim eve dedim tamam dediler gelmediler karşılamaya hemen 19s sabiha gökçen - acıbadem otobüsüne atladım indim yakacık mezarlığının oradaki durakta elimde küçük bir bavul yürüyorum evime doğru ama bir gariplik var bildiğin uygun adım yürüyorum sol-sol-sol-sağ-sol - sol-sol-sol-sağ-sol... allah allah niye'ki lan alay içtima alanında değilim bir dakika.... öyle derin düşünüyorum ki bir müzik duyuyorum ama hissetmiyorum sadece duyuyorum. *

yan sokakta kına gecesi için çalınan davulla uygun adım yürüdüm rahat 1 dakika... görenler ne düşündü bilmiyorum ama ben askerdim.