yalnızlık ve gerçekler

en basitinden bir karalamadır.

ne garip değil mi? gerçekleri asla değiştiremiyor insan. ancak kendisini gerçeklere yönlendirebilir buna çare olarak.
belki o da doğrularla çatışır ki bu azımsanamayacak bir savaştır.

insanlar o savaşlarda kollarını bacaklarını kaybetmiş gaziler gibi dolanıyor ortalıkta. kimisi yaşayan ölü, kimi ise tamamen yok olmuş.

ömür boyu herkes yalnız zaten. yaradan bunun sinyalini vermiş alabilenlere. doğarken yalnızsın; ölürken de.

yaşarken, o arada, ne kadar kandırabilirsek kendimizi, o kadar erteliyoruz açıklayamadığımız yenilgilerimizi.

''son'' a doğru yürüyüşümüz zaferlerden mahrum...