bugün
- sudekiray13
- 21 eylül 2024 fenerbahçe galatasaray maçı129
- fenerbahçe taraftarı18
- sözlükte nefret ettiğiniz yazarlar ve sebepleri11
- bimde çalışanda akıl var mı15
- okan buruk13
- seks kasedinizi yaymakla tehdit edilse naparsınız10
- herkes uyudu mu9
- mert hakan yandaş9
- jose mourinho14
- aranızda medyum olan var mı13
- 21 eylül 2024 fenerbahçe'ye verilen penaltı10
- sari renkli seker9
- narin güran18
- fb gs'yi yensin götüme rakı şişesi sokarım8
- cumartesi gecesi fenerli yazarlar kucağa oturacak8
- eve çağıran erko22
- anın görüntüsü27
- b'u r c u24
- neden sürekli kabız oluyorum17
- ya tarkan da ölürse10
- arkadaşlar sizce bu bana yakışır mı11
- sözlük erkeklerinin arabaları9
- fenerbahçe galatasaray derbi sonucu ne olur15
- metin arolat31
- amca diyen kasiyer kız8
- otobüste uyuyamamak8
- bugün bir değişiklik yapalım bilgi entrysi girelim25
- kocam ol diyen kadın9
- bel çevreniz kaç cm12
- hangi sözlük kızıyla ne yapmak isterdin22
- nickli başlık açanlar kucağa alınacak12
- siber güvenlik başkanlığı9
- sağ yan ağrıması8
- hasta olsam geçmiş olsun der misiniz9
- bursa da başı açık öğretmen istmeyen okul müdürü19
- geçmiş olsun menuet13
- arkadaşlar beni neden insta'dan takip etmiyorsunuz12
- arkadaşlar cumaya neden gelmediniz11
- notaların cinsel ilişkiye girmesi10
- derbi sonrası mourinho'nun istifaya davet edilmesi11
- zafer partisi8
- uludağ sözlük discord grubu12
- sahilde eğlenen suriyeli genç erkek kardeşlerimiz14
- sözlükte tek destekçimin true olması8
- kuresel ikinma'nın ne biçim yetkili olması11
- çekrekliğe bi vursak yüzde 75i boşa gider10
- türk sevmeyip afgan ve suriyeli seven yazarlar17
- kuresel ikinma'ya yetkili diyen zavallılar10
- gocu silik yesin kampanyası15
içim öyle sıkkın, öyle mutsuzum ki içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor.
yapayalnız günlerce kalmak istiyorum sadece biri gelip yemek yapıp, evi temizlesin ve gitsin.
pek vefasız biri sayılmam. bu bana yük oldu, insanlarla sırf ayıp olmasın, hatır koymasınlar, en kötüsü de neden beni boşverdin neden böyle yaptın cart curt hesap vermek zorunda kalmamak için, görüşüyorum.
uyku düzeni diye bi şey kalmadı. memleketteyken saat on yatağa kon. buraya geldim, sabah ezanını duymadan yatmak haram oldu.
aklıma gelmişken, zaten sık görüştüğüm insanın evime misafir gelmesini sevmiyorum. bana temiz gelen evi tekrar temizlemek, yemeyeceğim yemeğin derdine düşmek, verdikleri dert beni sıkıyor.
misafire gittiğim evde yemek önüme konduysa yiyorum. bulaşığı yıkıyorum. konmadıysa acıktım demiyorum, acıktıysam da sipariş veriyorum. misafirin gelmesi değil birini memnun etmeye çalışmak beni sıkıyor belki de.
hayatım boyunca hep birilerini memnun etmeye çalıştım ben zaten. acayip mutsuz olduğum bi günün ertesinde sınavına kafayı takıp üzülmüş birinin derdini takıp, onu mutlu etmeye çalıştım. benim o gün çektiğimi o çekse gözlerinin altı ağlamaktan morarmıştı. sezen bunu bana dedin demi? sen ki acı çekmenin en kibarını bilirsin! mum gibi içime içime eriyorum sezen.
elimden geldiğince herkesin derdini dinledim, kötü zamanlarında yanlarında olmaya çalıştım. onlar için çaba harcadım.
yedik, içtik, güldük eğlendik. ama ben hiç bi zaman onlara bana ne olduğunu anlatamadım.
çünkü herkesin derdi herkese yetiyor bu bir gerçek. diğer gerçek de psikolojik yardım alırsam, o insan hariç, ve beni bu hale sokan insanlar hariç derdimi anlatabileceğim kimse yok. şimdi böyle deyince tacize uğramış anlatamıyormuş hissi verdim gibi oldu. beterin beteri var, öyle bi durum yok şükür demeli belki de.
sorumluluk hissim beni çıldırtacak. başımı alıp gidemeyeceğimi bilmek. ulan başını alsan anca akbilinin yettiği yer kadar gideceksin zaten.
üstte yazdığım her şey giriş cümleleri.
benim bağırıp çağırıp, artık konuşmaya ihtiyacım var.
sizin gibi bi yandan çay içip bi yandan şöyle şöyle oldu ona sıkıldım demeye ihtiyacım var.
boğazım ağrıyor bazen kelimeleri yutuyorum ağlamamı durduruyorum, gerçekten boğazım ağrıyor konuşamadıkça.
bi de kızmayın ama, orda burda elele bile tutuşan çift görünce katil olma hissim uyanıyor. böyle sanki kalbime bi şey oluyor. oraya böyle iğne batıyor sanki. acayip kıskanıyorum. ama aynı ben; birbiriyle kavga edenlere acayip üzülüyorum. yanındayken kıymet bilmemek dünyanın en saçma şeyi lan, dünya size kalmayacak, birbirinizin değerini bilin. gözümün önünde yapmayın şunu, yeter.
kalbim o kadar kırgın, beynim düşünmekten o kadar yorgun ki.
abi seviyorsan git konuş bence dediğinizi duyar gibiyim.
konuştum, her şeyi anlattım ama olmadı.
o artık benim değil.
hiç ağlamadım. sadece mal gibiyim afedersin, bugün bi motosikletliye bomboş yolda giriyordum. yayaydım. daha neler neler anacım.
çünkü düşün, kimsenin haberi olmadığı, kimseye de zaten anlatmayacağım, anlatmak istemediğim bir ilişkiden çıktım. ve bunu kimseye çaktırmamak zorundayım. evet şu noktada ayrılanlar dua etsin ki, en azından birileriyle paylaşabiliyorlar bunu.
ikinci şansımı bekliyorum.
ve şu hayatta, en azından biliyorum ki;
düştüm, ağzım yüzüm dağıldı, belki kolum bile koptu ama varış çizgisine ilk ben ulaşacağım.
çünkü hak ettim.
yapayalnız günlerce kalmak istiyorum sadece biri gelip yemek yapıp, evi temizlesin ve gitsin.
pek vefasız biri sayılmam. bu bana yük oldu, insanlarla sırf ayıp olmasın, hatır koymasınlar, en kötüsü de neden beni boşverdin neden böyle yaptın cart curt hesap vermek zorunda kalmamak için, görüşüyorum.
uyku düzeni diye bi şey kalmadı. memleketteyken saat on yatağa kon. buraya geldim, sabah ezanını duymadan yatmak haram oldu.
aklıma gelmişken, zaten sık görüştüğüm insanın evime misafir gelmesini sevmiyorum. bana temiz gelen evi tekrar temizlemek, yemeyeceğim yemeğin derdine düşmek, verdikleri dert beni sıkıyor.
misafire gittiğim evde yemek önüme konduysa yiyorum. bulaşığı yıkıyorum. konmadıysa acıktım demiyorum, acıktıysam da sipariş veriyorum. misafirin gelmesi değil birini memnun etmeye çalışmak beni sıkıyor belki de.
hayatım boyunca hep birilerini memnun etmeye çalıştım ben zaten. acayip mutsuz olduğum bi günün ertesinde sınavına kafayı takıp üzülmüş birinin derdini takıp, onu mutlu etmeye çalıştım. benim o gün çektiğimi o çekse gözlerinin altı ağlamaktan morarmıştı. sezen bunu bana dedin demi? sen ki acı çekmenin en kibarını bilirsin! mum gibi içime içime eriyorum sezen.
elimden geldiğince herkesin derdini dinledim, kötü zamanlarında yanlarında olmaya çalıştım. onlar için çaba harcadım.
yedik, içtik, güldük eğlendik. ama ben hiç bi zaman onlara bana ne olduğunu anlatamadım.
çünkü herkesin derdi herkese yetiyor bu bir gerçek. diğer gerçek de psikolojik yardım alırsam, o insan hariç, ve beni bu hale sokan insanlar hariç derdimi anlatabileceğim kimse yok. şimdi böyle deyince tacize uğramış anlatamıyormuş hissi verdim gibi oldu. beterin beteri var, öyle bi durum yok şükür demeli belki de.
sorumluluk hissim beni çıldırtacak. başımı alıp gidemeyeceğimi bilmek. ulan başını alsan anca akbilinin yettiği yer kadar gideceksin zaten.
üstte yazdığım her şey giriş cümleleri.
benim bağırıp çağırıp, artık konuşmaya ihtiyacım var.
sizin gibi bi yandan çay içip bi yandan şöyle şöyle oldu ona sıkıldım demeye ihtiyacım var.
boğazım ağrıyor bazen kelimeleri yutuyorum ağlamamı durduruyorum, gerçekten boğazım ağrıyor konuşamadıkça.
bi de kızmayın ama, orda burda elele bile tutuşan çift görünce katil olma hissim uyanıyor. böyle sanki kalbime bi şey oluyor. oraya böyle iğne batıyor sanki. acayip kıskanıyorum. ama aynı ben; birbiriyle kavga edenlere acayip üzülüyorum. yanındayken kıymet bilmemek dünyanın en saçma şeyi lan, dünya size kalmayacak, birbirinizin değerini bilin. gözümün önünde yapmayın şunu, yeter.
kalbim o kadar kırgın, beynim düşünmekten o kadar yorgun ki.
abi seviyorsan git konuş bence dediğinizi duyar gibiyim.
konuştum, her şeyi anlattım ama olmadı.
o artık benim değil.
hiç ağlamadım. sadece mal gibiyim afedersin, bugün bi motosikletliye bomboş yolda giriyordum. yayaydım. daha neler neler anacım.
çünkü düşün, kimsenin haberi olmadığı, kimseye de zaten anlatmayacağım, anlatmak istemediğim bir ilişkiden çıktım. ve bunu kimseye çaktırmamak zorundayım. evet şu noktada ayrılanlar dua etsin ki, en azından birileriyle paylaşabiliyorlar bunu.
ikinci şansımı bekliyorum.
ve şu hayatta, en azından biliyorum ki;
düştüm, ağzım yüzüm dağıldı, belki kolum bile koptu ama varış çizgisine ilk ben ulaşacağım.
çünkü hak ettim.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar