bugün

ben bu yazıyı kendime yazdım

aglamak için ne kadar çok sebebim var...
ben zaten hep ağlarım herkeze , herşeye ağlarım ben...
anneme ağlarım , babama ağlarım , sevgılıme ağlarım .. ailemle sevdıgım adam arasında gelgıtler yasamama,
kaderıme aglarım...
neden secım yapmak zorundayım
neden ya aılemden ya sevgılımden vazgecmek zorundayım sonunda kendımden vazgecıcem o olucak...
kardesıme aglarım ben... suan yanında olamamama , bana ıhtıyacı varken ondan cok uzakta olmama aglarım ben...
evdekises aklıma gelir , özlemime , onun da yanında olamamama ağlarım..
sevgılıme aglarım , babasız olusuna...
halal sezaıyı dınlerım sesındekı acıya aglarım.. ben herseye aglarım sozluk ama sımdı nıye aglıyorum bılmıyorum.. ıcımdekı sıkıntının adı yok.