bugün

evden ilk ayrılış

hiç unutmam babamı bursa'da otogardan gönderdiğimde arkamı bir döndüm uludağ! kimseler yok tanıdığım. bir başımayım. hafif bir korku, özgürlük, merak duygusuyla karışık hisler yaşatır adama. daha sonra o otogarda birkaç kişiyi bırakınca oraya da ait olmadığınızı anlıyorsunuz. o ilk ayrılış sonsuza kadar sürüyor sanki. hiçbir yere ait olamıyorsunuz.