kışın astronot gibi giydirilen çocuklar

kişisel, öznel yazmadan edemeyeceğim. 5 yaşlarında filanken bir montum vardı. mont dediğim tulum. kapkalın. önce bacakları sokuyorsun sonra kolllar, sonra hooop fermuar vasıtasıyla dört bir yanın kapanıyor. içine de kazak giydin mi bütün vücut fonksiyonların son buluyor.annem onu giydirirdi bana. yeminle dışarı çıkmaktan nefret ederdim kışın. eşşek kadar oldum hala kışı sevmiyorum. tek suçlusu beni yavru bir astranot haline getiren ve zihnimden silemediğim o kahrolası mont. lacivertten de bu yüzden hiç haz etmem.hatta vücudumun hamlığını, spordan hoşlanmamamı bile o monta bağlayabilirim. en çok hatreket edip, işlevlerimi geliştiireceğim yaşlarda elimi ayağımı bağladı şerefsiz şimdi her dışarı çıkışımda annemin yavrum üstüne kalın bir şey giy demesine karşın karlı kış günlerinde bile kot montla çıkma cesareti, o montun bana verdiği bıkkınlığın geç kalmış patlamasıdır. anneler size sesleniyorum; niye bu cile! bırakın çocuklarınız hareket etsin.