kar isik

dostlukların ölçüsü "karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak"*tan ve uyandırılmaktan geçmiyor. ya da, kentin sokaklarını turuncu sis lambalarının buğusunda, şairler ve aşıklar boydan boya geçmiyor. çünkü yollar artık iki kişinin yanyana yürüyemeyeceği kadar dar. dar kapılar, dar zamanlar...

şimdi kar kelamın tükendiği yer. bir parmak ileri geçince yanılan o yer. bir ah yeri ki hararetinde yanıp kül olur insan. bu yüzden mevsimin ilk karı hayat kadar ikiyüzlü. buzyanığı bir ahir zaman masalı...