affedemiyorum ne annemi ne babamı. ikisi de güvensizlik içinde mutsuzlar. Ne uğraştılar düzelmek için ne de affettiler. Ne oldu olan bana ve kardeşlerime oldu. Onları affedemiyorum bizi düşürdükleri çukurdan almadılar ve hala kendilerini haklı görüp şerefsizce bir gururla burunlarının dikine gidiyorlar. Üstünden iki yıl geçti hala geceleri uyuyamıyorum. Hala ara sıra ağlıyorum. Bize bunları yaşattınız ya umarım Allah size vicdan verir akıl verir.