bugün

hepimizin çocukluğudur.
candır. bağırdığı isim maç öncesi belirlenmiştir. kendisinin zidane ronaldo veya henry olması muhtemeldir.
her sokağın bir hagi'si vardır.
öğleden beri dinlediğim çocuk. kendisinin saniyeler içinde hem messi hem de ronaldo olması bir hayli düşündürmüştür. aynı zamanda pazar günümü mahveden çocuk olmuştur.
muhtemelen oyuna şöyle başlanır.

(bkz: ben alex niang ve luganoyum)
(bkz: ben de sabri servet ve hakanbaltaaaühühü)
- burun yok
+ yok lan teknik vuracam
- abanma ha
+ prekazi prekaziiiiiiiii
- saymam saymam brun vurdun burun vurdun....
kalede genelde taffarel olunurdu, sahada ise hakan şükür.
(bkz: kendi spikerliğini yapan çocuk)
- lefter geliyorrrr (ulan yaş da ortaya çıktı)
genelde iyi top oynadığını sanar.
genelde ercan taner gibi söylenir.

-hækan şükür attığğ.
-ronaldinhoooooooo nasıl soktum ama.
gaza gelmenin uç noktasıdır.

kuzenim fena yapardı bunu ki bu yaşa geldi adama hala arif diyoruz..

eağriiff eağriiff vurduu gollll earrriiiiiiiiiiiiiiiiiifffffff...
Kendini futbolcu gibi hisseden fakat farkında olmadan spiker olan çocuktur.
bir zamanlar ben futbolu bırakmadan önce gerçekleştirdiğim olay farkında olmadan, o kadar severdim futbol oynamayı gerisini siz hesap edin gel gör ki futboldan soğuttular futbolu bıraktım.
başka bir oyuncunun da aynı ismi kullanmasına müsaade etmeyen çocuktur.
fazla tsubasa izlemenin zararlarına maruz kalmış çocuktur.
tsubasayı her türk genci bir kez kullanmıştır sanırım. kale versiyonu için:
(bkz: wakabayashi)
+ronaldooo, ronaldoooo, ronaldoooooo attııaaa...*
*-ronaldo gidiyooor ronaldoooo..
+ronaldo benim len.
-tapulu malın mı
+siktir len benim ronaldo
-ene yeeee...
(bkz: anılardaki çocukluk halleri)
eğer çekilen şut neticesinde top arş ı ala ya doğru süzülmüşse o az önceki spiker ruhlu çocuk kayboluverir. onun yerine utangaç, efendi, yavaş yavaş defansına dönen bi çocuk geliverir. o sırada diğer çocuklarda atan alır prensibiyle kendisine baskı kurmaya başlar.
sabri geliyor sabri sabri şuuuuuuuuttttttt.

ardından derin bir sessizlik.*
evet evet bizleriz o çocuklar.
mahalle aralarında maç yaparken söylerdik sevdiğimiz futbolcuların ismini.
kimi hagi diye bağırırdı kimi sergen diye.
yabancı futbolcuları tanıyanlar ronaldo, bergkamp diye bağırıdı.
pazardan sırf hagi, sergen, ronaldo, bergkamp olabilmek için anneye yalvar yakar forma aldırılırdı.
günlerce çıkarılmazdı o forma.
evet bizleriz o çocuklar.
amokachi ismini çok kullandığım durumdur ve şu sıralarda hiçbir özelliğini taşımadığımı anlasam bile bir zamanlar ben amokachi ydim dememi sağlayan anlardır.
en asil duyguların çocuğudur. gözlerinden öperim.