üniversiteye gitmeyen insandaki kompleks

hayatlarının sonuna kadar üniversitelilerle aralarında bir fark olmadığının ispatı için uğraşan insandır. her başarılarını göklere çıkartan ve bir yerde başarısız olan üniversiteliyi insanların gözüne sokmakta hiçbir sakınca görmeyen, bilgi ve kültür olgusunu arka plana atan insan.

+ Şimdi sen okuyosun da noluyo?
- Ee... Şimdi şöyle açıklıyım amca...
+ Dur yeğen duuur! Bak bana, ben okumadım misal ama çok şükür geçinip gidiyoruz. Senin alcağın maaş kadar bende alıyorum sonuçta. Sen o kadar yıl okuyup da geldiğin noktaya ben işte böyle şappadanaaaak...
- Peki amca...

üniversite okudun ama, gel şöyle arkadaşım ekonimden konuşalım tık yok, siyasal yaşamdan konuşalım tık yok, felsefeden konuşalım tık yok, politikadan konuşalım tık yok, genel kültürden konuşalım tık yok, fenerbahçe galatasaray rekabetinden konuşalım 8 saat konuşacak şey çıkar, şimdi bu üniversite mezunu arkadaş ile diğer konuların bir çoğunda bilgi sahibi orta okul mezunu arkadaştan hangisi daha daha donanımlı ?
bu durumda karşısında kendinden donanımlı adamı ezebileceği tek şey olan diploma kozunu oynamaktan başka çaresi kalmamış üniversite mezunu arkadaşın kompleksi sanırım üniversiteye gitmemiş arkadaştan çok daha ağır durumdadır.

eğer maddi veya başka sebeplerden dolayı üniversiteye gidememişse kompleksten çok ukte olarak kalır ve haklıdırda. ama imkanı varken okulu bırakmışsa veya zora gelemediği için okumamışsa durum değişir. her konuyu para kazanmaya getirir ama eğitimli olmanın maddi kazanç dışındaki diğer artılarını görmezden gelir bu tipler. ya da okunan bölümle ilgili dalga geçmeye çalışır ama asıl komik duruma düşen kendisidir. kısaca hep karşısındakinin bir açığını arar kendi eksikliğini kapatmak için. halbuki kendisi okumuş olsa havasından ve laflarından geçilmez.

+mahmutcan sana şantiyede iş ayarlayim yakışıklı.
-yaparım abi. öğrenciyim ben. harç yaklaştı.
+hmm tamam tamam söyleyeyim harun'a ben.
-abi ayıptır söylemesi yevmiye kaç para.
+45 veya elli tl ye geliyor günlüğün.
-oh oh. iyi iyi. peki ne yapcam ki ben?
+demir bükecen.
-abi öğrenci dediysek... üniversite öğrencisiyim ben!

bir bakıma hayatında hiç üniversiteye gitmemiş, kampüs gezmemiş, kompleks sahibi bir insandır. *

(bkz: üniversite öğrencisi olmamış insanlardaki kompeks)

gereksizdir, okuyunca bi bok olamıyorsun. aldığın üç kuruş maaşla geçinemeyip, mutsuz bi şekilde yaşıyorsan ben başlarım diplomasına da üniversitesine de...

bu kompleksi yapan insan zaten orta okul ya da ilkokul mezunu bile olsa kendini gene geliştirememiş, donanımlı birey olamamıştır zaten. öteki türlü olsaydı, yani felsefeden, siyasetten falan anlasaydı, bu konularla ilgili sabahın dördüne beşine kadar konuşabilen biri olsaydı bu kompleksi yapmazdı. çünkü öyle biri bu tarz şeyleri sorun etmez. o farkının farkındadır. farketmezlerse de farketmez. ama bu başlıkta bahsi geçen yaşam formu içindeki haset mi desem, kıskançlık mı desem ne desem bilemediğim garip bir hırsla saldırır üniversitelere. hayat okulu okuluymuş, iş yokmuş bin türlü zırva işte. biz de biliyoruz önemli olanın üniversiteye gitmek olmadığını. ama bu insanlar bu komplekslere sahip olabilecek kadar sığ olduklarının farkına varmalılar. çünkü yerdiklerinden hiç bir farkları kalmıyor.