üniversite sınavını kazanamayan genç ne yapar

CEMAATE GIRER.

pişmanlık.

cevapları kaydırdım der mesela.

Üzülmesine, can sıkmasına gerek yoktur. Liseden sonra direk üni'ye gidildiği zaman tam olarak alışamıyor, sıkılıyor ve büyük olasılıkla 1 sene öyle hovarda geçiyor. 1 sene sınava hazırlansın, çok abartmadan her, isteği arzusu varsa gönlünce bir yere gider zaten. 1 seneden hiç bir şey olmaz.

Dip not: emeklilik yaşı 65, ne olursa olsun o yaşta emekli olacağız zaten.

lise düzeyinde kpss zorlayabilir, devlet memurluğu fena sayılmaz.

tekrar hazırlanır.

ilk bir iki hafta kendini avutur sonra acı çekmeye başlar sonra sıkıntıya girer en sonda sikeyim diyerek işe başlar.

deve kuşu taklidi yapar. Hep bir kafayı saklama derdi.

Once sindirmeye calisir, sonra anne babanin biraz 'yaziklar olsun bebe dershaneye o kadar para verdik tuu' bakislarindan kacmaya calisarak, ' yeaa zaten bu sene tubitak hazirladiydi ondan yane' der, buyuk ihtimal.

başı önde gezecektir eş dost mahalledeki bakkal irfan abiye kadar naaber yiğidim nasıl sınav . eee ne çıkıyorsun bakalım gibi sorular sormaya yeltenir diye insan içine çıkmazsınız sonrası derin bir bunalım kimseyle görüşmeme hali erkekse kapıyı vurup kaçmalar , kız ise odaya kapanıp ağlamalar falanlar filanlar .. sonuçta ne yaparsanız yapın bu sonuç düzelmeyecek artık h. içi gurubu kayıtlarını dershanelerin takip edersiniz çalışır , çabalar ne aileniz ne de geleceğinizi daha fazla karartmak istemezsiniz gelin görün ki bu işler gerçekten kadar kısmet ..son sözüm sevmediğin bir fakülteye sırf milletin s**imsonik tavırları yüzünden urtulmak için , sonra çalışır kazanırım hülyasına girmeyin bir yıl gerekirse bir kaç yıl daha hazırlnın ama sevdiğiniz mesleği yapın . sonra o meslekteki insanlar karşılaşınca içiniz cız eder gözleriniz dolar bu kazandı ben kazanamadım ya la ıııh olsun bana dersiniz ama nafile yaş gelmiş artık sizden ekmek bekleyen bir aileniz vardır ha birde aşk meşk derdindeyseniz yandınız birde o çıkar başnııza ailenizin yarımıyla evlenir soonrada özle sektörün vardiyalrın koyllarında bulursunuz kendilerinizi.. çokluk çocuk gider evladına kendi mesleğini yapsın diye baskcı ana baba olurusnuz net ..

son diyeceğim odur ki sevmediğiniz şeyi okumayın gidince severim demeyin sevilmiyor genellikle .

şansını birkaç defa daha dener. azimliyse er ya da geç kazanır zaten.

kaç kaç kaç...

tekrar hazirlanir.

bizim dönemimizde hemen işe girer meslek sahibi olmaya bakardı. şimdikiler evde kös kös oturup, depresyon denen merete yakalanıp, sivilce dökerler.

Türkiye şartları altında intihar eder.

Eğer erkek ise, Babası ona 50 büyük, 100 küçük baş hayvan alarak ilçe veya il merkezine en yakın yaylaya yollayarak halk arsında "mal güdme" olarakta bilinir. kız olursa zengin koca bekler tabi güzelse.

Depresyona girer. Sürekli çikolata götürmeye başlar. Obez olur.

tekrar çalışır, dershaneye gider, aşırı stres yapar olmadı bi daha bi daha derken ya istemediği bölüme gider 22 yaşına geldiğinde yada pes eder serbest iş yapar para kazanmaya başlar.

aslında kafası çalışan* için çok da kötü tarafı olmayandır. zira girişimci bir ruha sahipse ticarete atılmasında fayda var, buradan belli bir hayat tecrübesi kazanır ve yaşıtları daha üniversiteden mezun olmadan o çoktan hayata hazırdır bile. ticaretten belli bir sermaye elde edince ya işini büyütüp daha fazla kazanır, ya da risk alıp başka sektöre geçer. bu kısmı biraz risklidir işte, ya iflas edip sıfıra döner, her şeye yeniden başlar, ya da manyak para kazanır. ki bununla da yetinmeyip bu paranın bir kısmıyla 500 tane küçükbaş hayvan alır ve başına işini bilen bir çoban koyar, 4-5 sene içinde parasını ikiye katlayıp yaşıtları üniversiteden sonra tırım tırım iş ararken bu adam hayata gülümseyip bir keyif sigarası içer..

Batak oynar.

önündeki maçlara bakar.

Ask.fm'de kızlara yavşamak.

komşunun çocuğu kendisine örnek gösterilerek bak çocuk ilk yılında kazandı ama sen diyerek ailesi tarafından sevgi yumağına alınan gençtir.

bir daha hazırlanıp yeniden sınava girer.

bir senesini çöpe atar ve tekrar çöpe atacağı yeni bir seneyi düşünür.