öğrenciye babasının mesleğini soran öğretmen

5 yaşında babamı kaybetmiş biri olarak ortaokul yıllarımda beni ayar eden olay. Haydi bakalım şimdi sırayla babanızın ne iş yaptığını söyleyin derdi varoş kadın. Sıra sana gelene kadar babanı sen öldürmüşsün kadar kaygı hissedersin. Birazdan sıra bana gelecek ve herkes bana acıyacak şeklimiz sıfır olacak hissiyatı.

Bunu yapmalarının nedeni sağlam meslekleri olanlarla iyi ilişkiler kurup network oluşturmaktır. Köylü kurnazı öğretmen lobisinin oyunları.

Birde unutamadığım bir anı olarak kızın birinin babası çöpçüydü. Direkt çöpçü diyemediğinden çöplerimizi temizliyor demişti, kız içine kaçmıştı bildiğin. Neyse bir sigara yakayım konu konuyu açtı.

Dünyanın en gereksiz eylemi. Bunu hala yapan var mı bilmiyorum. Ama yapanların "Allah bin türlü belasını" diyorum, sonunu siz getirin.

Bu durum o yaşlardaki çocuklarda öğretmeni eleştirme gibi bir zihniyet henüz gelişmediği için, babasının başka meslek yapmıyor olmasına sinirlenmesine sebep oluyor. Ve bu durum, babasını çocuk için bir utanç kaynağı yapıyor.

Lütfen yapmayın. Yapan varsa da yaptırmayın.

bizim orada çocuğun soyadını görünce anlıyor zaten.

Biri öğretmen mi dedi? ¤

Ünivesitede bile yapan dangalak hocalar vardır.

Katmerli orospu çocuğudur. Şüphesiz Balıkesirli orospu çocuklarını sevmez.

bir ara cam tuğla vs. satan bir mağazam varken o yıllarda yeni piyasaya çıkan plastik sandalyelerin bayiliğini almıştım. bu konu evde konuşulurken sıpalarım kulak vermişler galiba.
orta 1. sınıfa gidiyorlardı . öğretmeni " babanız ne iş yapıyor " diye sorunca bunlar sandalyeci benim babam demiş.
öğretmen tam anlamayınca beni okula davet etmişti ne iş diye. biliyordu mesleğimi şaşırmış çünkü.

"lüzumsuz" değil, "aşırı lüzumsuz" şeylerle vakit öldürmektedir.
bir de tek tek sırayla soranlar var evlerden ırak..
ben 5. sınıfa hatta ortaokula kadar babamın ne iş yaptığını doğru düzgün biliyor değildim, ostimde serbest çalışıyor der geçerdim. ilgilenmezdim böyle şeylerle.

sınıflaşma/kategorizasyonun çocuk yaşta öğrenilmesini sağlayan kişidir. ilkokulumda sınıf mevcudu 38, ebeveyni doktor olan da çiftçi olan da arkadaşlarım vardı. fakat babası çiftçi/apartman görevlisi olan çocukların sesi daha cılız çıkardı, çünkü kikirdemeler-fısıldaşmalar başlardı allahın cezası çocuk acımasızlığı yüzünden. ne büyük üzüntü, belki o zaman anne babalarının mesleklerinden utandığına bugün canları sıkılıyordur hala.

lisede din kültürü ve “ahlak bilgisi” hocamız bu soruyu sorduğunda, hocam babamın mesleğinin bana olan davranışlarınızda veya vereceğiniz notta bir etkisi olacak mı, diye sorduğumda; olur mu öyle şey, adettendir diye sordum, diyerek geçiştirmiş ve kalan arkadaşlarıma aynı soruyu sorma gafletinde bulunmamıştı.

her alanda olduğu gibi niteliksiz olan pedagojik eğitimin de sonucu kişilerdir. allah cezalarını vermesindir.