ölüm

Yeni bir başlangıçtır. Kaybettigin sevdiklerine kavusmaktır.

Sevgiliye kavusma... Olaya boyle bakmak gerekir. Sadece sevdiklerinizin sizden once ölmesi inanilmaz can acitir. Bir daha bu dunyada goremeyecek olmak, bir daha yeni paylasimlarda bulunamayacak olmak ve yasananlarin sadece anilarda tikili kalacagini bilmek muazzam derecede aci... Ölüm baki, sevdiklerimizin acisini yasamamak dilegiyle...

Tek gerçek.

korkunçlu karı gibidir. Anlık.

Eskiden çok çekici gelen bir düşünce iken giderek kendini hayattaki küçük şeylerden zevk almaya bırakarak aklımdan silinmiştir. Hatta bazen bu küçük şeyleri nasıl yetiştirip yapacağım diye hayıflanıyorum. Ya ömrüm yetmezse diye. insan dış unsurlardan bağımsız olarak mutlu bir canlı aslında. Hayatı katlanilmaz kılan etrafimizdaki kötü insanlar, düzen vs. Bunlar yüzünden tek canlık hakkımı feda etmemeliyim diye düşünüyorum. Mario bir prenses için kaç can feda etti bizimkisi koca bir hayat.

Sondur, aynı zamanda bir başlangıç. Teolojik manada irdelersek 'ölümden önce hayat var mı ?' sorusunu aklına getirmesi kaçınılmaz olan bir kavramdır. Sadece maddesel açıdan değerlendirdiğimizde ise hayat denilen yaşamak suçunun cezasının çekilmesi ve tahliye kararının çıkmasıdır.

Butun merhamet duygumu kabartan her baktigimda bir gun onun gibi olacagimi hatirladigim omrumden omur katmak istedigim. Bol bol nasihat dinledigim yemek yapmayi ogrendigim hic bilmedigim babanne sevgisini tattiran koca bir omur tatti bugun onu. Insanin en caresiz kaldigi son kez goremedim diye pismanlik yasatan ama cozumu olmayan goz yaslari icinde birakan aci... Rabbim kalanlara bu dunyada hayirli kullar olmayi iman ile yasamayi nasip etsin. Olenle olunmuyor ama yasanan anilar bir bir goz onunden gecerken yasam duruyor sanki o an ...

bence bir sorundur ama bulunduğum mevki ölmeyi gerektiriyorsa buna bir şey yapamam.

Ölüm yeni bir başlangıçtır.

Sonsuzluğun anahtarıdır.

Ölüm ölümsüzlüğe açılan kapıdır.

Ahiret hayatına yani asıl hayata adım atmaktır.

hiç olacağımız durum. böcükler yiyecek iç organlarimizi falan. ekstra bir şey beklemeyin. o yüzden; organ bağışı hayat kurtarır ( kamu spotu)

Gelsede kurtulsak.

"cahar atıp şeş oynasam gene yenersin beni".

Son mudur başlangıç mı belli değil.

Hesap zamanı.

intihar ın kardeşi.

tavana bakıyorum..
hava durumundan habersizim yine
dışardan sesler geliyor
komşular kapıyı kırıyor
akrabalar evi talan ediyor ve ben tavana bakıyorum.
yanımda defterlerim var, kayıtlarım ve en sevdiğim kokulu kalemim
dokunamıyorum alıyorlar benden
fotoğraf albümüm çekmecede duruyor
hiçbirinde yokum ben, az önce buldular
onları da aldılar.
hareket edemiyorum ağlıyorum sadece
gözyaşlarım ıslatıyor saçlarımı
akıp gidiyor öylece
çamurlu su döküyorlar yüzüme
gözyaşlarımı da aldılar benden
ben tavana bakıyorum yine.
sürüklüyorlar vücudumu
parçalıyorlar kıyafetlerimi
bir anlığına gökyüzüne bakarken
kararıyor gözlerim
korkmuyorum artık
alacak bir şeyim kalmadı çünkü
toprağa bakıyorum..

Her insanın korku beslediği kaçınılmaz sondur kendisi. Cenazelerden sonra seveni olan bir insanın arkasından genellikle ağlanır. Aslında bu dediklerim yanlış ve olmaması gereken eylemlerdir. Ölüm inançlı bir insan insan için bir "kapı" olarak tanımlanmalıdır. En yakın örnek sınav olduğunuz bir sınıf düşünün. Ve bu sınıfın kapısını da ölüm olarak düşünün. Hepimiz şuan bir sınav veriyoruz. Alnı ak çıkan bu kapıdan geçer ve hak ettiğini bulur.

bilimin salt yorumunun sığlığı ölümü anlaşılmaz ya da eksik yapıyor olabilir ama bence esas sorun insanın kendine aşırı anlam yüklemesidir.

ölüyorsun işte, en kolay açıklama varken zor bir açıklamaya( daha doğrusu açıklayamayacağın bir şeye) gerek yoktur.

herkes ölüyor, bunu varoluşumuzdan beri gözlemledik ve deney de yapıp ölümü anlamaya çalıştık. ancak kimse bundan tatmin olmadı, halen daha ölümün beklenmedik bir şey olduğuna bir şeyleri tamamlamadığına inanmak isteyen var.

bitiyor işte, görüyorsun herkes ölüyor, sen de öleceksin, bu kadar gözünün önünde olan bir gerçeği bile başka hayallerle gizlemek, ölümü bir tamamlanma olarak görmemek saçma geliyor bana.

çünkü tezat, varsın ve yoksun, ikisinin arası veya üstünde bir şey olamazsın.

varız şimdi ve öleceğiz, lanet olsun çok korkunç geldi bi an.

Ateş gibi.

soğuk bir kelime. gerçektir ama.

Bir son. Belki de bir başlangıç bilemeyiz.

Her geçen saniye yaklaşandır.

hani soruyorlar ya "olmekten korkuyormusun?" diye...

insan hic korkar mi yalan dolu yasamdan sonra, tadacagi gercekten...

O soğuk morga girince daha iyi anlarsınız. Hayatın,hırsların ne kadar önemsiz olduğunu,ufak şeylere ne kadar çok hayıflandığımızı...

ateistlere yanıldıklarını gösterecek mefhum. hadı ölün de enerji mi oluyorsunuz ot mu görelim, yanacaksınız. nihahaha.