ödünç verilen kitabın bükülerek okunduğunu görmek

bu hayattaki en sinir olduğum şeylerden birisidir. Ben sana değer vermişim ve kitabımı okumana müsaade etmişim ama sen ne yapmışsın dış kapaklarını birbirine değmişmişsin tek elinle okuyunca daha mı iyi anlıyorsun ulan şebek. Sizden ricam eğer kitabı masaya vs. koymamissaniz iki elinizle kitabı tutun ard arda gelen sayfalar arasındaki aci 150 dereceyi aşmasın mümkünse. Kısaca adam olun.

başlığını bile okurken nefes alınamayan konu.

Yemin ederim dürüm yapıp yediririm o kitabı!

Benim kitabım o benim!

üzer.
benim okumaya kıyamayıp sana ödünç verdlğim kitabı sen ne hadle bükersin.
bunu yapan kişilere ve ya yapma imkanı olan kişilere vermeden önce herkes söylesin. yine yapan cahil kalmayı hak eder.

(bkz: kavgada bile yapılmayacak şeyler)

bu gibi ihtimallerden dolayı kitaplarımı ödünç vermiyorum. ben okurken ellerim terlediğinde, sayfalar ıslanmasın diye el değiştirip elimi havluyla, mendille kurulayacak kadar hassasım, başkalarının bu özeni göstereceğine güvenemem.

kafayı yedirtir, bir daha da o kişiye bir şey ödünç verilmez. en sinir olduğum şeylerin başında gelir. başlığı okuyunca bile sinirlendim, o derece.

Aşırı çekingen olduğundan bunu söyleyemeyen kişi kim ? Tabi ki ben.Ben yani.

Böğrüme kızgın kor basarlar adeta.

Kör olaydım da görmeyeydim bunu diye ağıt yaktırır.

evlat acısı lan.

yaklaşık olarak budur :

-aşkım ben kumandayı bozmuş muyum ?
+ver bakayım anasını sikmişsin.

Yere yığılıp kalma isteği doğurur. Ulan ben o kitabı tam açmaya korkuyordum be.

lisedeki kitap hastası bir arkadaşımın kitaplarını başkalarıyla paylaşmama nedeniydi. benimle tüm kitaplarını paylaşmasının nedeni ise tüm kitaplarımı temiz tutup kitabı bükmeden ve kırmadan okuduğumu görmesiydi. kendisi bu şekilde bana anlatmıştı da.

Kitaplarımı paylaşamıyorum altlarını felan çiziyorum önemli benim için başkası bilsin istemem .

aşk acısı gibidir.

insanı uyuz eder. Kitaplığımdaki bütün kitaplar sıfır kondüsyonunda dururken. Hicbiri bu şekilde muamele görmeyi haketmez. Kaldıki zaten doğal bir durumdur insanoğlunun kolay ulaştığı hiçbir şeye değer vermemesi gibi. Gitse d&r' dan kendisi 30 tl ödeyip alsa değil buruşturmak sayfa aralarını bile dikkatli çevirir. Ama nasıl olsa beleş almış umursarmı senin kitabını.

Valla benim de içime oturuyor.

Ben kitaplarımın hepsini tek tek çok seviyorum çünkü, okurken ben kıyamıyorum. Kitaplarımı paylaşmayı da sevmiyorum

Hele bir kitap var, ismini bile paylaşmayı sevmiyorum.

Alırım aynı kitabı, hediye ederim. Bu gayet makul bence, ama verdiğim kitaplar geri de gelmezken, ödünç alınan kitaplar yırtık sayfalarla gelirken benim moralim bozuluyor.

Çünkü kitap onu okuduğum dönemde hissettiklerim, düşündüklerimle aklımda kalıyor. Ve ben bi süre sonra o kitabı tekrar elime aldığımda o anki düşüncelerimi, anılarımı, her şeyimi başkasıyla paylaşmış gibi kötü hissediyorum. Benim sayfalarını çevirmeye kıyamadığım kitabı el adamı/kadını ne hale getirmiş diye üzülüyorum.