bugün

çocukların genellikle yaşlarının küçüklüğünü bahane ve suistimal ederek zamanlarının büyük bölümünü oyun, çizgi film, sağa sola amaçsızca koşuşturma, sözüm ona resim yapma, durduk yere bağırıp çığlık atma, yaramazlık, haylazlık türünden içi boş uğraşlarla heba etmeleri.
ebeveynin çocuğu boş yetiştirmesinin sonucudur. *
kartondan ev araba yapma çabasında ki çocukların uğraşlarıdır.
büyüyünce başlarına her türlü bok geleceği için "bırakın çocuklar eğlensin" denilecek durumdur.
(bkz: benten ne lan)
(bkz: danone ne lan)
(bkz: meybuz ne lan)
(bkz: annneeeeaaaa ne lan)
(bkz: selena ne lan)
(bkz: ismail yk ne lan)
boş işlerle uğraşmazlar. yaşlarının gerektirdiğini yaparlar aslında. onlar çocuktur ve büyüklere mantıklı gelen işler onlara mantıklı gelmeyebilir. bu gayet normaldir. çocuklar, çocuklar için önemli olan işlerle uğraşmayı severler. evcilik oynamak, saklambaç oynamak, mahalle maçı yapmak. o oyunlara dahil olma çabaları. olmadıklarında hayatlarının yıkımını yaşamış gibi üzülmeleri. bunlar normaldir. boş değildir. çünkü adı üstünde onlar "çocuk" tur.
bunu diyene bunu dediler;
(bkz: bırak bu boş işleri artık büyüdün)
(bkz: siz hic cocuk olmadiniz mi laan).
çocuk olmalarından mütevellit vuku bulan durum.
ya ne olacağıdı hacı atomu parçalayacak değillerdi heralde.