çocukken olup şu an olmayan şeyler

Mahalle. Toptan mahalleyi kaybettik sanırım. Sohbetlerini, oyunlarını sıcaklığını...

25000 lira yok.

hayaller...
çizgi filmler. masumluk...
neşe, heyecan...

Penisteki sünnet derisi.

(bkz: masumiyet)

yumiyum sekerleri.

sokakta oynamak.

günümüz çocukları açısından en talihsiz gördüğüm nokta bu. bizim zamanımızda nadiren, o da büyük ölçüde kızlarda, obez denebilecek çocuklar vardı. günümüz gençliği diliyorum öyle değildir ama bilgisayara kitlenmiş ve sokakta oynama imkanı kalmamış çocukların durumu, toplumun geleceği açısından bana endişe veriyor. tevellüt 1978 bu arada, 80'ler boyu ve hatta 90'ların başında çocuktum ben.

Pipimin üst derisi.

bir sürü şey.

huzur arkadaş huzur. küçükken kafamıza taktığımız şeyler şimdi başımıza gelse umursamayız. Çünkü umursamamız gereken o kadar çok şey var ki. beynimizi yiyip bitiren dertler.

insanlık.

heyecan.

çocukken yaşama heyecanım çok çok fazlaydı, sağ olsun yaşamın getirileri söndürdü bunu. şimdi bir diğer günü merak etmeden, olağan şekilde yaşıyorum.

Çocukken geleceği düşünmezdik sanırım. Şimdi geleceği düşünerek yapıyoruz her işimizi.

commodorre 64. Duygusal bakamıyorum ne yapayım :/

tüm gözlüklü kızlara aşık olma zaafım.

zamanın bereketi gün bitmezdi amk.

Sol gözümün üzerindeki küçük ben. Bu sayılır mı? Yoksa klişe olarak; eski kışlar, dostlar, masumiyet mi desem bilemedim.

Sokakta saklambac yakartop ebelemece istop misket oynayan cocuklar yok.
Bahceden agactan meyve yiyen agaca tirmanan cocuklar yok.
Ustu basi kirlenmis toz toprak icinde ama saglikli cocuklar yok.
Ne giydiginin onemi olmadan sokaga firlayan cocuklar yok simdi herkes sus bocegi.
Eline yarim ekmek alip icine domates salatalik peynir zeytin ne koyduysa bulup yiyen cocuklar yok.
Bayramlarda seker toplayan cocuklar yok.
Ucurtma ucuran cocuklar yok.
Tepelerde kirlarda dolasip kelebek yakalamaya calisan cocuklar yok.
Bayram harcligini kosup bakkalda harcayan cocuklar yok.
Bahcesinde sebze meyve yetistiren tavuk besleyen insanlar yok.
Toplanip beraber yufka ekmek yapip makarna kesen insanlar yok.
Ayni sobanin etrafina toplanan insanlar yok.
Lehende camasir yikayan haftada bir gun bile su aksa mutlu olan insanlar yok.
Yeni bir kiyafet veya oyuncak alindiginda ya da bir biskuvili pasta yapildiginda kolayca mutlu olabilen yeni alinan ayakkabisiyla uyuyan cocuklar yok.
Bahcelerde konserve kaynatan salca yapan kaynasma icinde olan komsular yok.
Catilarinda yazlik sebzelerin kurutuldugu evler yok.
Bu liste uzar gider bunlarin cogu aslinda gelistigini sandigimiz teknolojinin hayatimizdan aldigi seyler.

Masumiyet.

Leblebi tozu,

Küçük poşet kolonyalar,

Açık olarak satılan jelibonlar,

Tasolar,

Cappy sun paketi patlaymak ,

Omo deterjanın dibinden çıkan bilyeler ki oynamadığım halde alışverişten döner dönmez deterjanı boşaltıp bilyeleri ayıklardım.

Yumiyum.
Çokomel de dicem de o bazı yerlerde var hâlâ.

pilotluk.