bugün

mehmed uzun un 1999 yılında lettre inrenational gazetesinin diğer birçok yazara sorulan 'yeni yüzyılın nasıl olması' gerektiği sorusuna kendi cephesinden verdiği yanıtlarla oluşturduğu bu denemesinde; hölderlin in 'tarih bir diyalogdur' (veya öyle midir diye soruluyor) mefhumuna açıklık getiriyor. d.bakır cezaevinde eline yaptırdığı 'kürd' dövmesiyle kendi zamanına karşı çıkan 'keké ibram' ın bu davranışın altında yatan sebebi irdeleyen uzun, insanları aşırı davranışlar sergilemelerine yol açanın aslında içinde yaşanılan 'zaman' olduğunu ve bu zamanın da yirminci yüzyıl boyunca birçok insan için zincirlenmiş bir zaman olduğunun altını çiziyor.

yirminci yüzyıl soykırımların katliamların ve ırkçı vahşetlerin çağı olmuştur. her şeye egemen olan totalitarizm olmuştur. peki yirmi birinci yüzyılda daha güzel ve yaşanılır bir dünya için 'ne yapılabilir?'. (ne yapılabilir sorusu kant ın soru tarzıdır.)

ne yapılabilir? uzun, belleği işaret ediyor. wittgenstein in deyimiyle bellek zamanın kaynağıdır. çare unutmak değil hep hatırlamaktır. çünkü unutkanlık ve belleğin kaybı insani yıkımdır.

-- bu deneme daha sonra mehmed uzun un 2002 yılında çıkan deneme kitabına ismini de vermiştir.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar