bugün

şayet, bir ilkokulun tam karşısında oturuyorsanız, her gördüğünüzde tebessüm ettiren öğrencidir. zil çaldığı anda, savaşa gider gibi kapıya koşan öğrencileri görmek, insanın içini gıdıklar. genellikle de ya birinci sınıf ya da ikinci sınıf öğrencisidir. ilkokuldayken, az kapıya sıkışmadık böyle tipler yüzünden. bir yığılma, bir izdiham yaratırdı hep.

oruç tutan bir kimsenin, ezan sesini duyduktan sonra sofraya hücum etmesi gibidir.
çığlık çığlıga koşarak bahçeye çıkarlar.
erkekler hemen futbol oynamaya başlar.
kızlarda ip atlar.
okulun bahçesinde kurulan taşlardan kalelerde maç yapan erkek öğrenciler , sek sek oyunu için yere tebeşirlerle çizilmiş değişik değişik şekiller ,kavga eden cocuklar vs.vs çocukluk yıllarında en öenmli , anlatılamayacak kadar guzel olan anlardır aslında.
yarış yaparlar sanki ilk çıkan savaş kazanmış gibi sırıtır.hemen arkasından büyük bir kalabalık daha koşarak iner.bahçede boş bir top varsa anlamsızca vurmaya başlarlar.birbirlerini iteklerler kovalarlar.boş şeylerle mutlu olmak gibisi yoktur.
zil çalınca öğretmenlerin sınıfa koşmasını isteyen müdürlerin de olduğunu akıllara getiren öğrenci tipidir.bu ne biçim iş çocuk dışarda ben sınıfta, dur bi çocuk içeri girsin sırasına otursun.merdivende ki izdihamda sinirlenip derse mi girilir! biri şu müdürlere efendi gibi hadlerini bildirsin. içinde yüce şahsiyet olanı görmek istiyoruz okullarda.
(bkz: zil çalınca kapıya ağır adımlarla giden cool çocuk)
bide bunların hababam sınıfı versiyonu vardır ilkokul öğrencisi olarak sınırlandırılmamalıdır. o güzel müzikle dışarı hurraaaa etmektir.
böyle bir durumda kapıda 3 arkadışımla sıkışmışlığım var, güldüğünüz için de bir süre orda kalıyorsunuz, hoş değil
çocukların ne kadar sıkıldığının en büyük göstergesidir. okulun bahçesine am var dediler geldik der gibi hiç durmadan tüm güçleri ile koşarlar.
dersten kaçıyorlarsa daha bunun lisesi var üniversitesi var. yazık olacak öğrencidir
otobüs durur durmaz kapıya yüklenen,

uçak iniş yaptığı an ayaklanan,

pide kuyruğunda bile izdiham yaratabilen bünyelerin ilk okullu halidir.

sabırsızlık genlerimizde var.
gelişine bir çok kez vurmuşluğum vardır.
(bkz: zincirlikuyu metrobüs durağı)
normal ilkokul öğrencisi tipidir. karşıdan onların cıvıl cıvıl halini izlemek çok keyiflidir.
evde de bu alışkanlığını devam ettirmesi sonucu, anne gazabına uğraması muhtemeldir.
cama hücum etmesi gerekirken, yolunu şaşıran miniktir.
ya ne olacağıdı?
biiiiiiir birrrrrrrrrrrrr biiiiiiiiiiiiiiiiiiir diye kapıya koşulur.