bugün

Teselli olarak söylenen klişe cümle.
zamanla hiçbir şeyin unutulduğu falan yok. yaşadıklarını unutamıyorsun,alışıyorsun.alışma sürecin ne kadar ağır ve uzun sürerse etkisi de bir o kadar kalıcı oluyor.bıraktığı hasarlar daha büyük oluyor.
Insan yaşamak için unutmak zorunda. Beyin yeni bilgi için eskiyi siliyor evet ama beyin duygusal veriyi eski de olsa silmiyor. Hani ilk aşk unutulmaz ya , en yoğun duygu ilkinde. Sonrakiler onun soluk kopyaları.
Unutulmaz işte, sadece alışılır, akla geldikçe içini biraz burukluk kaplar, önce güzel günler hatırlanır, sonra keşke yaşanmasaydı dediğin günler hatırlanır, sonra farklı bir konuya geçiş yapılıp rafa kaldırılır. Ama her zaman aklının bir köşesindedir. Ağlamamak, üzülmediğin anlamına gelmez.
unutmak bazen en büyük nimettir.
hayır, her şeyin etkisi geçse bile bir izi kalır.